.svg)
کشف اتفاقی نقاشیهای ۱۷ هزارساله توسط یک سگ + عکس
در سال ۱۹۴۰، یک سگ در حال بررسی سوراخی در کنار یک درخت بود که به غاری وسیع پر از آثار هنری انسانهای باستانی راه پیدا کرد.
به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، در تاریخ ۱۲ سپتامبر ۱۹۴۰، سگی در فرانسه یکی از هیجانانگیزترین کشفیات باستانشناسی قرن بیستم را انجام داد. مارسل راویدات، دانشآموز ۱۸ساله در حال گشتوگذار در جنگلهای مونتینیاک واقع در جنوب فرانسه بود که سگش «روبات» شروع به بررسی سوراخ کوچکی کرد که کنار ریشۀ درختی دیده میشد. بر پایه برخی روایتها، سگ در حال دنبال کردن یک خرگوش بود که به کشف بسیار مهمی دست یافت.
موزه ملی باستانشناسی فرانسه توضیح داده: «آنها با نور چراغی که به همراه داشتند، از راهرویی به طول نزدیک به سی متر عبور کردند. با تنگتر شدن گذرگاه، نخستین نقاشیها را در آنچه اکنون به نام گالری محوری شناخته میشود مشاهده کردند. آنها همه قسمتهای غار را بررسی کردند، دیوارهایش پوشیده از تصاویر جانوران بود و سرانجام به سوراخ سیاهی رسیدند که به بخشهای دیگر غار راه داشت.»
جوانان، هرچند متوجه اهمیت این کشف شده بودند، هنوز به درستی نمیدانستند با چه چیزی مواجه شدهاند. آنها دیگران را از وجود غار باخبر کردند و مبلغ اندکی برای بازدید از نقاشیها دریافت کردند. سپس معلم مدرسهشان، لئون لاوال را که به تاریخ علاقهمند بود باخبر کردند.
لاوال عضو انجمن ماقبل تاریخی محلی بود و هرچند ابتدا نسبت به ادعای راویدات شک داشت، پس از مشاهده نقاشیها متوجه قدمت باستانی آنها شد و با باستانشناسان خبره برای پژوهشهای بیشتر تماس گرفت. لاوال به دانشآموزان توصیه کرد کسی به نقاشیها دست نزند و راویدات برای حفاظت از غار، چادری در ورودی آن برپا کرد.
در غار لاسکو نزدیک به ۶۰۰ نقاشی از حیوانات وجود دارد، از جمله گوزن، اسب (که بیشترین تعداد را در غار دارند)، گاومیش و گربهها. خود غار شاید محل سکونت نبوده، مگر برای مدت کوتاهی توسط هنرمندان ماقبل تاریخی که آثارشان را با زغال خلق کردهاند. رنگهای بکاررفته در نقاشیها از خاک رس قرمز و اُخر، اکسیدهای آهن زرد و زغال و اکسیدهای منگنز سیاه ساخته شدهاند.
هدف دقیق این نقاشیها و حکاکیها روشن نیست، اما ممکن است به فرهنگهای اولیه مگدالنیان وابسته باشند.
موزه متروپولیتن توضیح میدهد: «تصاویر حیوانات روی نقاشیهای قبلی قرار گرفتهاند، یعنی هدف اصلی نقاشیها ممکن است خودِ عمل ترسیم حیوانات بوده باشد نه تأثیر هنری ترکیب نهایی.» بسیاری از نقاشیها در فاصله از ورودی غار قرار دارند و دسترسی به بسیاری از حفرهها آسان نیست. این قرارگیری همراه با اندازه عظیم و شکوه بینظیر نقاشیها، نشان میدهد حفرههای دورافتاده ممکن است بهعنوان مکانهای مقدس یا محل برگزاری مراسم استفاده میشدهاند.
فرنس فاول، استاد تاریخ هنر قرن نوزدهم میگوید: «برخی معتقدند نقاشیهای غار تنها برای تفریح یا تزئین نبودهاند و ممکن است ماهیتی آیینی داشته باشند. با نقاشی حیواناتی مانند گوزن یا گاومیش، فرد نقاش (که شاید شکارچی بوده) امیدوار بوده قدرت جادویی بر حیوانی که قصد شکارش را داشته، به دست آورد.»
غار سال ۱۹۴۸ برای بازدید عموم باز شد، اما سال ۱۹۶۳ پس از کشف قارچ روی دیوارها بسته شد. از آن زمان چندین نسخه دقیق و وفادارانه از آن ساخته شده که یکی از آنها نزدیک غار اصلی برای بازدید عموم باز است.
ارسال نظر